Dit is de slogan van het plaatselijke bier hier(Trujillo Pilsen), en betekent dat het mooie gedeeld wordt.
Nu ik hier toch al een paar maand zit, begin ik zo door te hebben dat delen een zeer mooie troef is van de Peruaanse cultuur. En dit geeft mij wel een goed gevoel, ook al hebben veel mensen niet zo veel, toch delen ze wat ze hebben.
Vorig weekend is er een Belgische maat afgekomen die hier ook zit met AFS en in Piura gehuisvest is voor het moment. Hij wou dus Trujillo zien, en terecht, maar, ik had andere plannen, namelijk om naar een religiues volksfeest te gaan in een dorpje in de bergen, op zo een twee uurtjes van hier met de bus, Otuzco. Het feest van de maagd van de deur, de deur was nergens te bespeuren.
Zo gezegd, zo gedaan dus, wij met z'n drieën naar Otuzco (Armel, ik en Florian)..
We wouden nog wandelen maar dat bleek na een halfuurtje niet zo een goed idee, alhoewel er wel veel Peruanen te voet zijn gegaan, of zelfs gelopen hebben tot daar, stel u voor, 72 km...
Eenmaal aangekomen in Otuzco viel er ons iets raars op, iedereen was precies bekaf van het feest aan het terugkeren.
Wij, natuurlijk in paniek dat er geen feest meer was en dat het afgelopen was enz...
Nu, na een lekker soepje in een plaatselijk restaurantje, bleek dat er toch feest was..
Dit bleek dus een avond te zijn die ik nooit zal vergeten.
Zo ben ik nog nooit ergens zo gastvrij ontvangen als daar. Zo deelde iedereen met ons, de enige gringo's in 50km, wat ze hadden, lekkere stukjes koeienhart, bier, vrouwen(er zei dus iemand, hier neem mijn dochter, ik ben er niet op ingegaan), noem het op, ze deelden het, natuurlijk gaven wij ook terug en hebben we allemaal samen het goede gedeeld...
Ook hebben wij meegedanst met de traditionele stoet, terwijl dat dat niet de bedoeling was geloof ik, hebben we gedanst in de kerk, tot groot jolijt van de kerkgangers, en hebben we nog meer gedanst.
Dit delen, vind ik dus iets heel moois hier. Voornamelijk omdat vele mensen nu niet zoveel hebben hier. Wanneer iemand iets koopt om te eten, wordt dit als vanzelfsprekend gedeeld... In België, vergeef mij, is dit toch wel anders vind ik.
Nog een voorbeeldje, hier wordt bier echt samen gedronken, zo legt iedereen samen en dan wordt de pint doorgegeven, in België moet iedereen maar zijn eigen pintje kopen.
En ik noem het, bierencommunisme!
Daarom wil ik toch iets meegeven aan alle trouwe lezers van al dit interessants, wees dankbaar voor wat je hebt. Hiermee wil ik ook eens even mijn ouders bedanken om mij de kans te geven hier te komen. Ook ik besef dat ik niet altijd even dankbaar ben voor wat ik krijg, maar ik zal dit dus vanaf nu meer proberen zijn.
Tot daar het sentimentele maar soms noodzakelijke deel.
Om nu even over iets anders te spreken, ik ben dus, de goederd als ik ben, panetones(een soort lekker brood dat met kerstmis gegeten wordt hier, met stukjes geconfijt fruit in) aan het verkopen sinds twee weken voor mijn hogartje de cristo.
Iets dat ik en de verkoper in mij, toch wel fijn vinden, zo ben ik nu heel de dag buiten, doe ik veel ervaring op op straat, beginnen de mensen mij te kennen, en wordt ik toch wel opener hier, allez ik durf meer vragen.
Het komt er dus op neer dat ik aan alle mensen moet vragen of ze geen zin hebben om het Hogar de Cristo te steunen door een panetonneke te kopen. Iets vergelijkbaars dus met wat ik gedaan heb in België voor 11.11.11.
En ik zei het toen al en zeg het nu nog eens, zoiets is het ideale excuus om nieuwsgierige meisjes aan te spreken,
leve het goede doel!
Zo, dit was het dan al weer voor deze week...
dank u wel om dit te lezen en tot de volgende.
Ahja, beste wensen enzo...
Groeten uit Trujilja
Ilja
zaterdag 22 december 2007
maandag 10 december 2007
Weekverslag.
Geachte compañeros(kameraden), amigos(vrienden), familia(familie), en natuurlijk ook mi mama, die overlaatst jarig was, voor diegenen die dit nog niet wisten.(Als je haar toevallig ziet, geef haar a big hug van mij, ik heb vele keren geprobeerd dit ook te doen, maar tevergeefs, ik vermoed dat het was omdat ik aan de andere kant van de wereld zit).
Nu, de voorbije week was erg plezant. Er zijn vele leuke dingen gebeurd.
Zo heb ik voor de eerste keer een soort van echt familiemoment gehad hier.(was al gebeurd maar niet zo aangenaam)
Het was dus de verjaardag van mijn Peruaanse pa, Don Pedro.
Ik dacht, njammie taart en coca cola of inka cola zoals altijd, maar toen zei don pedro :"Seg, Ilja, jij lust toch wel een biertje, niet?" waarop ik volmonds antwoordde"graag, Padre Familia"
Dat was het startschot van een leuk en gezellig festeintje met mijn familie. Zo hebben we zelf gedanst, iets dat ik nooit verwacht hier in dit huis te doen.(voor foto's, kijk bij foto's)
De volgende dag was er het grote afstudeerfeest waarvoor ik uitgenodigd was door een meisje dat ik niet kende, via de telefoon.
Spijtig genoeg, was dit meisje niet wat ik verwacht had, zo was ze niet zoo aantrekkelijk, kon ze niet zoo goed dansen en noemde ze Carolina. Misschien overdrijf ik een betje, ze was erg sympathiek hoor, daar niet van, maar ik had van zo een geheime telefoonuitnodiging iets anders verwacht, of op iets anders gehoopt.
Namelijk op een slanke zwartharige schone met flikkerende bruine ogen, mooie vormen, een prachtige stem, een magnifiek gevoel voor ritme en voor humor en een naam die toevallig Penelope Cruz luidt. Een man kan maar dromen denk ik dan.
Nu, het feest dus.
In het begin was het ongelofelijk saai, formeel en duurde het vreselijk lang(ik had namelijk grote honger).
Daarna echter, werd iedereen wat losser en werd het een uitermate fijne avond.
Welbedankt Carolina!
De avond daarna was er een feest van het beruchte goudmijnbedrijf van don pedro, Barrick Gold.
Het was alleen voor de werknemer en zijn vrouw, maar, don pedro werd onverwachts ziek en dus werd ik gevraagd om samen met mijn zussen en Peruaanse mama te gaan.
Ik zat met een dubbel gevoel, na alles wat ik op het internet gelezen had over Barrick en na de doorstuurmail hieromtrent ivm het Pascua Llama project in Chili en Argentini.
Als ik ging, betekende dat ook een beetje dat ik dus achter het bedrijf stond. Toen, echter, hoorde ik dat alles gratis zou zijn, en voor ik het wist zat ik op het feest te genieten van mijn biefstukske en een lekker wijntje.
Ik dacht dat een manier om te protesteren tegen het bedrijf ook misschien was om zoveel mogelijk te eten en drinken zodat ze misschien iets minder winst zouden maken, wat ik serieus betwijfel, maar toch. Gratis dingen krijgen is altijd leuk.
Ik was dus op het feest en wou dus toch iets doen tegen Barrikikik-en-de-peruanen-kunnen-stik-stik-stik.
Dus, heb ik maar heel even gedanst (mijn protest nummer twee, het eerste was dus zoveel mogelijk gratis proberen te verkrijgen). Ook heb ik niet meegeaplaudisseert toen bleek dat Barrick zoveel duizend ton goud had ontgonnen.(mijn protest nummer drie) en ben ik niet in sjieke kleding gegaan (nummer vier).
Als een moedige ridder heb ik dus gedaan wat ik kon en vooral mijn buikje meer dan rond gegeten.
Maar, om af te sluiten heb ik gevraagd aan een topman van Barrick, voor wie al dat goud nu eigenlijk is.
Hij antwoordde geschrokken dat hij geen Spaans sprak, in het Spaans.
Dat was het dan weer voor deze week, het wekelijkse verslag van jullie trouwe verslaggever in het verre Peru, Ilja Bracke,
Tot volgende week!
Nu, de voorbije week was erg plezant. Er zijn vele leuke dingen gebeurd.
Zo heb ik voor de eerste keer een soort van echt familiemoment gehad hier.(was al gebeurd maar niet zo aangenaam)
Het was dus de verjaardag van mijn Peruaanse pa, Don Pedro.
Ik dacht, njammie taart en coca cola of inka cola zoals altijd, maar toen zei don pedro :"Seg, Ilja, jij lust toch wel een biertje, niet?" waarop ik volmonds antwoordde"graag, Padre Familia"
Dat was het startschot van een leuk en gezellig festeintje met mijn familie. Zo hebben we zelf gedanst, iets dat ik nooit verwacht hier in dit huis te doen.(voor foto's, kijk bij foto's)
De volgende dag was er het grote afstudeerfeest waarvoor ik uitgenodigd was door een meisje dat ik niet kende, via de telefoon.
Spijtig genoeg, was dit meisje niet wat ik verwacht had, zo was ze niet zoo aantrekkelijk, kon ze niet zoo goed dansen en noemde ze Carolina. Misschien overdrijf ik een betje, ze was erg sympathiek hoor, daar niet van, maar ik had van zo een geheime telefoonuitnodiging iets anders verwacht, of op iets anders gehoopt.
Namelijk op een slanke zwartharige schone met flikkerende bruine ogen, mooie vormen, een prachtige stem, een magnifiek gevoel voor ritme en voor humor en een naam die toevallig Penelope Cruz luidt. Een man kan maar dromen denk ik dan.
Nu, het feest dus.
In het begin was het ongelofelijk saai, formeel en duurde het vreselijk lang(ik had namelijk grote honger).
Daarna echter, werd iedereen wat losser en werd het een uitermate fijne avond.
Welbedankt Carolina!
De avond daarna was er een feest van het beruchte goudmijnbedrijf van don pedro, Barrick Gold.
Het was alleen voor de werknemer en zijn vrouw, maar, don pedro werd onverwachts ziek en dus werd ik gevraagd om samen met mijn zussen en Peruaanse mama te gaan.
Ik zat met een dubbel gevoel, na alles wat ik op het internet gelezen had over Barrick en na de doorstuurmail hieromtrent ivm het Pascua Llama project in Chili en Argentini.
Als ik ging, betekende dat ook een beetje dat ik dus achter het bedrijf stond. Toen, echter, hoorde ik dat alles gratis zou zijn, en voor ik het wist zat ik op het feest te genieten van mijn biefstukske en een lekker wijntje.
Ik dacht dat een manier om te protesteren tegen het bedrijf ook misschien was om zoveel mogelijk te eten en drinken zodat ze misschien iets minder winst zouden maken, wat ik serieus betwijfel, maar toch. Gratis dingen krijgen is altijd leuk.
Ik was dus op het feest en wou dus toch iets doen tegen Barrikikik-en-de-peruanen-kunnen-stik-stik-stik.
Dus, heb ik maar heel even gedanst (mijn protest nummer twee, het eerste was dus zoveel mogelijk gratis proberen te verkrijgen). Ook heb ik niet meegeaplaudisseert toen bleek dat Barrick zoveel duizend ton goud had ontgonnen.(mijn protest nummer drie) en ben ik niet in sjieke kleding gegaan (nummer vier).
Als een moedige ridder heb ik dus gedaan wat ik kon en vooral mijn buikje meer dan rond gegeten.
Maar, om af te sluiten heb ik gevraagd aan een topman van Barrick, voor wie al dat goud nu eigenlijk is.
Hij antwoordde geschrokken dat hij geen Spaans sprak, in het Spaans.
Dat was het dan weer voor deze week, het wekelijkse verslag van jullie trouwe verslaggever in het verre Peru, Ilja Bracke,
Tot volgende week!
maandag 3 december 2007
Cajamarca
Beste vrinden, familieleden, allochtone afs-peruanen en dergelijke,
Ik ben juist teruggekeerd uit Cajamarca, een stad in Peru(uiteraard) in de bergen.
Cajamarca is de stad waar de Inca Atehualpa vermoord is.
Voor diegenen die niet weten wie de Inca Atehualpa is (de meesten denk ik), een stukje geschiedenis...
Toen de Spaanse kolonisten naar Peru kwamen om het te veroveren, hebben ze heel veel mensen vermoord, een hele bevolking bijna, de Inca-bevolking... En Cajamarca was de stad waar de laatste Inca-koning Atehualpa ter dood werd gebracht aan de wurgpaal.
Wat het einde betekende van het Inca-koninkrijk.
Atehualpa probeerde zichzelf vrij te kopen, door een kamer van goud aan te bieden aan de spanjaarden (die ik dus werkelijk gezien heb, het goud was spijtig genoeg niet te zien).
Atehualpa was dus de laatste Inca.
Cajamarca daarentegen is de stad die ik bezocht heb en die erg mooi is.
Cajamarca in tegenstelling tot Peru (logisch, niet?), lijkt niet zo Peruaans, soms deed het mij zelf een beetje denken aan Zwitserland, maar aan de foto's die ik gepost heb, is dit niet te zien. Cajamarca was mooi maar toeristisch, zo waren er ongelofelijk veel schoolreizen toen wij er waren. Meisjes van 15-16 jaar dus..
Wat niet zo leuk was, omdat er toch wel veel meisjes op de foto wouden met de gringo's (wat haat ik dat woord nu), zo kon ik wel dertig sol verdiend hebben moest ik voor elke foto een sol gevraagd hebben.
Eerlijk gezegd vond ik dit niet zo ambetant, vrouwelijke aandacht is altijd leuk.
Toen heb ik dus het idee ontwikkeld om mij een gitaar te kopen en samen met mijn gringo-vriend een groepje op te starten, Grupo Gringo (een parodie op Grupo Cinco, zo ongeveer de meest beluisterde groep van Peru voor het moment). En dan parodieën te spelen van liedjes van Grupo Cinco.
Om dan op toeristische plekken geld te verdienen en zo langer te kunnen blijven in Peru...
Natuurlijk was dit maar een idee en zullen we dit nooit in werkelijkheid doen, maar kvond het wel een fijn plan.
Omdat mijn vorige post zo lang was, laat ik het hierbij.
Maar om af te sluiten, zet ik er toch een video'tje bij van Grupo Cinco, zodat jullie weten welke muziek ik hier overal hoor, en wat ik dus wil parodiëren.
Chao amigos
Ilja
Ik ben juist teruggekeerd uit Cajamarca, een stad in Peru(uiteraard) in de bergen.
Cajamarca is de stad waar de Inca Atehualpa vermoord is.
Voor diegenen die niet weten wie de Inca Atehualpa is (de meesten denk ik), een stukje geschiedenis...
Toen de Spaanse kolonisten naar Peru kwamen om het te veroveren, hebben ze heel veel mensen vermoord, een hele bevolking bijna, de Inca-bevolking... En Cajamarca was de stad waar de laatste Inca-koning Atehualpa ter dood werd gebracht aan de wurgpaal.
Wat het einde betekende van het Inca-koninkrijk.
Atehualpa probeerde zichzelf vrij te kopen, door een kamer van goud aan te bieden aan de spanjaarden (die ik dus werkelijk gezien heb, het goud was spijtig genoeg niet te zien).
Atehualpa was dus de laatste Inca.
Cajamarca daarentegen is de stad die ik bezocht heb en die erg mooi is.
Cajamarca in tegenstelling tot Peru (logisch, niet?), lijkt niet zo Peruaans, soms deed het mij zelf een beetje denken aan Zwitserland, maar aan de foto's die ik gepost heb, is dit niet te zien. Cajamarca was mooi maar toeristisch, zo waren er ongelofelijk veel schoolreizen toen wij er waren. Meisjes van 15-16 jaar dus..
Wat niet zo leuk was, omdat er toch wel veel meisjes op de foto wouden met de gringo's (wat haat ik dat woord nu), zo kon ik wel dertig sol verdiend hebben moest ik voor elke foto een sol gevraagd hebben.
Eerlijk gezegd vond ik dit niet zo ambetant, vrouwelijke aandacht is altijd leuk.
Toen heb ik dus het idee ontwikkeld om mij een gitaar te kopen en samen met mijn gringo-vriend een groepje op te starten, Grupo Gringo (een parodie op Grupo Cinco, zo ongeveer de meest beluisterde groep van Peru voor het moment). En dan parodieën te spelen van liedjes van Grupo Cinco.
Om dan op toeristische plekken geld te verdienen en zo langer te kunnen blijven in Peru...
Natuurlijk was dit maar een idee en zullen we dit nooit in werkelijkheid doen, maar kvond het wel een fijn plan.
Omdat mijn vorige post zo lang was, laat ik het hierbij.
Maar om af te sluiten, zet ik er toch een video'tje bij van Grupo Cinco, zodat jullie weten welke muziek ik hier overal hoor, en wat ik dus wil parodiëren.
Chao amigos
Ilja
maandag 26 november 2007
Oh! Sweet Nothin'
Dit ben ik met Freddy, een jongen van op mijn werk.
Freddy is net zoals alle andere jongens op mijn werk een achtergelaten jongen,
die nu in het hogar de cristo woont.
Maar, zoals de anderen min of meer gelukkig lijken over het feit dat ze in het huis wonen, is Freddy eerder wisselvallig en soms lijkt hij erg blij en gelukkig maarr soms is hij ook vreselijk down en wil hij helemaal niks meer doen, niet eten, niet mee naar het park gaan en vooral niet praten, met niemand...
Dan zit hij dus zo een beetje voor zich uit te kijken.
Dit gebeurt dus regelmatig, en elke keer als dit gebeurt dan vraag ik aan "la mama Sonia" wat er scheelt en dan zegt ze dat ze het niet weet en dat ik niet met hem moet praten en dat het niets uithaalt.
Anyhowie, overlaatst had ik met Freddycito een dispuut, hij was dus met een pot lijm naar de bovenverdieping gegaan.
Ik zag hem gaan en vroeg dus wat hij daarmee ging doen, hij zei dat hij zijn tekeningen wou plakken.
Ik, zo niet-naïef als ik ben, had natuurlijk iets anders in mijn hoofd en pakte de lijm direct af.
En ik had het geweten.
Zo begon Freddy echt woest te worden en smeet hij een stuk metaal en een steen naar mijn voeten...
Ik was natuurlijk een beetje geschrokken en wist niet goed wat te doen en gaf hem dus maar de lijm terug,
toen ging ik vragen aan "la tia Doris" (degene die voor het eten enz.. zorgt) waarvoor hij die lijm had, blijkbaar wou hij dus echt gewoon zijn tekeningen lijmen, en had hij die lijm dus geleend van iemand op school omdat mijn werk op het moment geen lijm heeft.
Ik ging dus met een raar gevoel naar huis, en wist dat er toch wel iets scheelde met de jongen.
Toen besloot ik om wat extra-aandacht te geven aan Freddy en om een beetje zijn grote broer te zijn (zoals hij wel heeft, maar niet meer ziet, of zijn vader wilt niet dat hij ze ziet, ofzoiets ergs...).
Ik begon dus met hem te praten, niet dat ik dat niet deed, maar dan op een persoonlijkere manier, en gaf hem wat meer aandacht.
Twee dagen later ofzo had hij weer één van zijn fameuze buien en wou hij niet mee naar het strand, ik ging dus met hem praten en vroeg hem wat er scheelde, hij zei niks en keek voor zich uit..
Ik probeerde en probeerde maar, niks.
We proberen het met een koekje, dacht ik dan en gaf hem dan een koekje, toen kwam er toch iets uit zijn oraal orgaan.
Ik kon het echter niet verstaan (¿Qué, Freddy?).
No tengo nada.
(ik heb niks.)
Dit raakte mij toch wel serieus en het bleef door mijn hoofd spoken,
Ik besefte hoe onwetend ik was geweest en hoe veel armoede hier eigenlijk wel niet is.
Vele kinderen gaan hier gewoon niet naar school en vertonen kunstjes of verkopen snoepjes..
Vele mensen hebben hier dus echt niks niks niks, geen familie, geen geld, geen schoenen.
Anyway, ik vind dat ik nu toch wel lang genoeg heb gepraat en daarom sluit ik dit af met een liedjestekst en een video over "het niks", het lied noemt Oh! Sweet Nuthin' van The Velvet Underground, waarin iemand dus het niks aanspreekt alsof het een geliefde is.
Say a word for jimmy brown
He aint got nothing at all
Not a shirt right of his back
He aint got nothing at all
And say a word for ginger brown
Walks with his head down to the ground
Took the shoes right of his feet
To poor boy right out in the street
And this is what he said
Oh sweet nuthin
She aint got nothing at all
Oh sweet nutin
She aint got nothing at all
Say a word for polly may
She cant tell the night from the day
They threw her out in the street
But just like a cat she landed on her feet
And say a word for joanna love
She aint got nothing at all
cos everyday she falls in love
And everynight she falls when she does
She said
Oh sweet nuthin
You know she aint got nothing at all
Oh sweet nutin
She aint got nothing at all
Oh let me hear you!
Say a word for jimmy brown
He aint got nothing at all
Not a shirt right of his back
He aint got nothing at all
And say a word for ginger brown
Walks with his head down to the ground
Took the shoes right of his feet
To poor boy right out in the street
And this is what he said
Oh sweet nuthin
She aint got nothing at all
Oh sweet nutin
She aint got nothing at all
She aint got nothing at all
Oh sweet nutin
She aint got nothing at all
She aint got nothing at all
She aint got nothing at all
(ik weet dat het een verdomd lange post is, sorry daarvoor, ik hou het de volgende keer korter)
Ciao amigos
Ilja
Son pocos, pero son.
Zo zei César Valléjo, de bekendste Peruaanse dichter het.
Waarmee hij volgens mij bedoelde dat er in het leven weinig tegenslagen zijn,
maar dat ze er wel zijn en dat ze wel eens een invloed kunnen hebben op het dagelijkse leven.
Zo loopt het veelal bij mensen, zo ook bij mij.
Ik begin het hier dus allemaal volledig gewoon te worden en gewoon een nieuw leven op te bouwen hier, en zoals het leven in België of op Frans Guyana of waar dan ook, zo zijn er hier ook tegenslagen.
Zo is één van die weinige tegenslagen hier één die toch wel een invloed heeft op mijn leven...
Maar nu genoeg rond de pot gedraaid, wie dus serieus op mijn zenuwen werkt hier, is de baas van AFS-Trujillo, Sofia(de vil).
Zij is dus iemand die al 57 jaar is en eigenlijk een beetje eenzaam is, ze heeft dus geen levenspartner of kinderen.
Daarom geloof ik dat ze zich zo inzet voor AFS om niet alleen te zijn.
Iets wat op zich wel mooi is, want nu is ze dus veel minder alleen.
Maar, omdat ze dus alleen AFS heeft, is ze er wel full-time mee bezig, en kunt ge niks doen of sofia weet er van of wilt het verhinderen.
Ze wil dus eigenlijk verhinderen dat er jongerenactiviteiten gebeuren en dat de AFS-allochtonen doen wat andere jonge mensen doen.
Voorbeeld, dit weekend was er dus dat feest waar ik jullie over vertelde, dat we een buitenfeest gingen geven op een camping...
Ik keek er sud super naar uit..
Tot ik toekwam en zag dat alle mensen die uitgenodigd waren er niet waren omdat alleen de AFS-studenten, AFS-vrijwilligers en zussen, broers daarvan mochten komen.
En dan nog niet allemaal want daarbij beslist zij nog eens welke vrijwilligers er mochten komen. Er waren dus veel mensen die normaal gezien gingen komen niet...
We waren dus met niet erg veel...
Daarnaast had zij even beslist dat alle muziek om 2uur uit moest en dat iedereen direct in zijn tent moest daarna, dat zij alle alcohol die overbleef ging meepakken,
dat we moesten opstaan om 7uur, dat we allemaal een contract moesten ondertekenen met daarin dat we akkoord zijn met al deze regels en weet ik nog wat allemaal.
En dat allemaal voor een verjaardagsfeest voor een Belgisch meisje, Hannah, terwijl zij gewoon zich wou amuseren en wou vieren dat ze 18 werd..
Dus, dank u om het verjaardagsfeest van Hannah te verprutsen, Sofia, dank u...
(al bij al heb ik mij wel geamuseerd hoor, maar tis gewoon belachelijk)
Chao Chao
Ilja
Waarmee hij volgens mij bedoelde dat er in het leven weinig tegenslagen zijn,
maar dat ze er wel zijn en dat ze wel eens een invloed kunnen hebben op het dagelijkse leven.
Zo loopt het veelal bij mensen, zo ook bij mij.
Ik begin het hier dus allemaal volledig gewoon te worden en gewoon een nieuw leven op te bouwen hier, en zoals het leven in België of op Frans Guyana of waar dan ook, zo zijn er hier ook tegenslagen.
Zo is één van die weinige tegenslagen hier één die toch wel een invloed heeft op mijn leven...
Maar nu genoeg rond de pot gedraaid, wie dus serieus op mijn zenuwen werkt hier, is de baas van AFS-Trujillo, Sofia(de vil).
Zij is dus iemand die al 57 jaar is en eigenlijk een beetje eenzaam is, ze heeft dus geen levenspartner of kinderen.
Daarom geloof ik dat ze zich zo inzet voor AFS om niet alleen te zijn.
Iets wat op zich wel mooi is, want nu is ze dus veel minder alleen.
Maar, omdat ze dus alleen AFS heeft, is ze er wel full-time mee bezig, en kunt ge niks doen of sofia weet er van of wilt het verhinderen.
Ze wil dus eigenlijk verhinderen dat er jongerenactiviteiten gebeuren en dat de AFS-allochtonen doen wat andere jonge mensen doen.
Voorbeeld, dit weekend was er dus dat feest waar ik jullie over vertelde, dat we een buitenfeest gingen geven op een camping...
Ik keek er sud super naar uit..
Tot ik toekwam en zag dat alle mensen die uitgenodigd waren er niet waren omdat alleen de AFS-studenten, AFS-vrijwilligers en zussen, broers daarvan mochten komen.
En dan nog niet allemaal want daarbij beslist zij nog eens welke vrijwilligers er mochten komen. Er waren dus veel mensen die normaal gezien gingen komen niet...
We waren dus met niet erg veel...
Daarnaast had zij even beslist dat alle muziek om 2uur uit moest en dat iedereen direct in zijn tent moest daarna, dat zij alle alcohol die overbleef ging meepakken,
dat we moesten opstaan om 7uur, dat we allemaal een contract moesten ondertekenen met daarin dat we akkoord zijn met al deze regels en weet ik nog wat allemaal.
En dat allemaal voor een verjaardagsfeest voor een Belgisch meisje, Hannah, terwijl zij gewoon zich wou amuseren en wou vieren dat ze 18 werd..
Dus, dank u om het verjaardagsfeest van Hannah te verprutsen, Sofia, dank u...
(al bij al heb ik mij wel geamuseerd hoor, maar tis gewoon belachelijk)
Chao Chao
Ilja
vrijdag 23 november 2007
It's an evil corporation.
Da heb ik vandaag ontdekt over het bedrijf wwarbij mijn Peruaanse vader werkt.
Zoals jullie weten werkt mijn vader in een mijn, wat minder is, is dat hij bij het bedrijf Barrick Gold werkt, 1 vd smerigste multinationals die er zijn...
Barrick Gold is dus een Canadees goudmijn-bedrijf en wil dus voornamelijk immens veel geld verdienen, hiervoor gaan niet zelden immense natuurgebieden en levens van mensen verloren. Zo vernielt de mijn waarbij mijn "vader" werkt grote stukken van het mooie Peru. Ook gaan ze nu een controversieel plan starten in het gebied tussen Chili en Argentinie, waar ze zomaar even twee van de laatste gletsjers zullen vernietigen. Dit gebied werd verkocht aan het bedrijf toen het bedrijf zei 1 miljoen dollar te geven, wat voor een arme Chileen natuurlijk immens veel is, wat in werkelijkheid gebeurde is dat de Chileen juist 19 dollar ontving...
Voor meer info zoek maar eens op google Barrick, en daarna Pascua Lama, de naam van het project in Chili...
Ik was werkelijk geschokt toen ik dit allemaal las, heel mijn familie hier loopt rond met petjes, t-shirt's en anderen van Barrick, aan de muur hangt een kalender van Barrick enz...
Ik wil er wel eens over praten met mijn "vader" eerlijk gezegd, ma ik denk dat hij gwn blij is dat hij werk heeft.
Zo is dat niet zo vanzelfsprekend in een land als Peru, en kan men dus moeilijk kritisch zijn over het werk dat je doet, anyway kheb er toch een raar gevoel bij.
Chau chau
Ilja
Zoals jullie weten werkt mijn vader in een mijn, wat minder is, is dat hij bij het bedrijf Barrick Gold werkt, 1 vd smerigste multinationals die er zijn...
Barrick Gold is dus een Canadees goudmijn-bedrijf en wil dus voornamelijk immens veel geld verdienen, hiervoor gaan niet zelden immense natuurgebieden en levens van mensen verloren. Zo vernielt de mijn waarbij mijn "vader" werkt grote stukken van het mooie Peru. Ook gaan ze nu een controversieel plan starten in het gebied tussen Chili en Argentinie, waar ze zomaar even twee van de laatste gletsjers zullen vernietigen. Dit gebied werd verkocht aan het bedrijf toen het bedrijf zei 1 miljoen dollar te geven, wat voor een arme Chileen natuurlijk immens veel is, wat in werkelijkheid gebeurde is dat de Chileen juist 19 dollar ontving...
Voor meer info zoek maar eens op google Barrick, en daarna Pascua Lama, de naam van het project in Chili...
Ik was werkelijk geschokt toen ik dit allemaal las, heel mijn familie hier loopt rond met petjes, t-shirt's en anderen van Barrick, aan de muur hangt een kalender van Barrick enz...
Ik wil er wel eens over praten met mijn "vader" eerlijk gezegd, ma ik denk dat hij gwn blij is dat hij werk heeft.
Zo is dat niet zo vanzelfsprekend in een land als Peru, en kan men dus moeilijk kritisch zijn over het werk dat je doet, anyway kheb er toch een raar gevoel bij.
Chau chau
Ilja
maandag 19 november 2007
Het gaat goed.
dames en heren,
ik stel het dus op dit moment erg goed,
zo heb ik het bijgepraat met mijn familie,
en is alles nu echt goed...
Ik denk dak een beetje verkeerde tekens heb gegeven,
maar ik was efjes wat minder goed gezind,
maar na de reis nr pichanaki eb ik een positievere manier van denken gekregen,
ge moet u dus echt geen zorgen maken(voor de mama's enzo onder ons)...
Mijn werk gaat goed, ben nr het strand geweest met de jongens en ik amuseer me wel,
tis ni da ze zo goed luisteren naar mij, ma ze amuseren zich altijd wel goed.
Kdenk dak meer weg ga gaan met de jongens, om de sleur eruit te halen...
Deze maand en de volgende maand zijn er veel dingen op komst, het belooft een drukke maand te worden,
zo ben ik uitgenodigd door een meisje dat ik nog nooit gezien heb op een fiesta de promocion, das zo een uitvaart/100dagen feest maar dan super decadent, met gratis eten, gratis drank enz... dat belooft dus, hehe.
Verder ga ik reizen met mijn professor van spaans naar zijn geboortedorp, Coina waar iedereen hem kent, zoals in Trujillo eigenlijk, hehe.
Hij zegt dat ge als ge ergens naartoe gaat ge gwn moet zeggen da ge em kent en dan moogde overal binnen en krijgt ge korting en weet ik veel hehe.
Beetje ne maffia, en hij kent dus echt wel degelijk de helft van alle mensen die hij tegenkomt op straat, is wel de max. Ook mijn spaanse les is dus echt wijs, messtal ist gwn zo uitgebreid mogelijk ontbijten en praten over interessante dingen...
Ook ga ik wss naar Cajamarca met mijn franse vriend, Armel zijn collegio waar hij werkt, en die stad is naar het schijnt echt wel mooi...
Ook is er een vet verjaardagsfeest op komst waarbij een hele camping voor ons alleen is, dat belooft dus ook...
Ik denk dat er dus erg weinig redenen zijn om niet optimistisch te zijn...
En, lieve mensen, zoals altijd laat ik jullie een stukje meegenieten van dit mooie peruland door overal te gaan met de camera in de hand. Check dus regelmatig de foto's..
Vertier en plezier verzekerd, vrienden en vriendinnen.
Chau chau
Iljann
ik stel het dus op dit moment erg goed,
zo heb ik het bijgepraat met mijn familie,
en is alles nu echt goed...
Ik denk dak een beetje verkeerde tekens heb gegeven,
maar ik was efjes wat minder goed gezind,
maar na de reis nr pichanaki eb ik een positievere manier van denken gekregen,
ge moet u dus echt geen zorgen maken(voor de mama's enzo onder ons)...
Mijn werk gaat goed, ben nr het strand geweest met de jongens en ik amuseer me wel,
tis ni da ze zo goed luisteren naar mij, ma ze amuseren zich altijd wel goed.
Kdenk dak meer weg ga gaan met de jongens, om de sleur eruit te halen...
Deze maand en de volgende maand zijn er veel dingen op komst, het belooft een drukke maand te worden,
zo ben ik uitgenodigd door een meisje dat ik nog nooit gezien heb op een fiesta de promocion, das zo een uitvaart/100dagen feest maar dan super decadent, met gratis eten, gratis drank enz... dat belooft dus, hehe.
Verder ga ik reizen met mijn professor van spaans naar zijn geboortedorp, Coina waar iedereen hem kent, zoals in Trujillo eigenlijk, hehe.
Hij zegt dat ge als ge ergens naartoe gaat ge gwn moet zeggen da ge em kent en dan moogde overal binnen en krijgt ge korting en weet ik veel hehe.
Beetje ne maffia, en hij kent dus echt wel degelijk de helft van alle mensen die hij tegenkomt op straat, is wel de max. Ook mijn spaanse les is dus echt wijs, messtal ist gwn zo uitgebreid mogelijk ontbijten en praten over interessante dingen...
Ook ga ik wss naar Cajamarca met mijn franse vriend, Armel zijn collegio waar hij werkt, en die stad is naar het schijnt echt wel mooi...
Ook is er een vet verjaardagsfeest op komst waarbij een hele camping voor ons alleen is, dat belooft dus ook...
Ik denk dat er dus erg weinig redenen zijn om niet optimistisch te zijn...
En, lieve mensen, zoals altijd laat ik jullie een stukje meegenieten van dit mooie peruland door overal te gaan met de camera in de hand. Check dus regelmatig de foto's..
Vertier en plezier verzekerd, vrienden en vriendinnen.
Chau chau
Iljann
zaterdag 17 november 2007
Gsm
Beste mensen,
khad een gsm gekocht...
die ben ik dan kwijt geraakt in de taxi een keer.
NU heb ik een nieuwe...
het nummer is
0051448845499
(die 0051 is zoals 0032 bij ons, de code van het land)
Ciao
khad een gsm gekocht...
die ben ik dan kwijt geraakt in de taxi een keer.
NU heb ik een nieuwe...
het nummer is
0051448845499
(die 0051 is zoals 0032 bij ons, de code van het land)
Ciao
woensdag 14 november 2007
Pichanaki
hola,
ik ben juist terug van mijn reis naar pichanaki,
als je wilt weten hoe het was ga gwn nr de foto's-link...
Nu zou het moeten lukken,
chao
Ilja
ik ben juist terug van mijn reis naar pichanaki,
als je wilt weten hoe het was ga gwn nr de foto's-link...
Nu zou het moeten lukken,
chao
Ilja
woensdag 7 november 2007
verlichting
Beste mensen,
Ik heb een rare week achter de rug.
Maar ik voel me beter nu.
Ik had wat problemen met mijn gezin,
of beter gezegd zij met mij.
Zo vonden zij blijkbaar dat ik te veel met mijn neef optrok,
die hier woont. Maar dit konden ze niet aan mij zeggen, en zo moest ik speciaal om dit te horen, vroeg opstaan en naar huanchaco gaan met de bus.
Ik kreeg dit te horen van sofia, de baas v afs-trujillo.
Dat ik dus een soort afstand moet creeeren met mijn neef hier, die mijn beste peruaanse vriend is hier.
En zo zijn er wel nog andere rare toestanden die ik niet mag.
Zo mag ik niet praten met de meisjes die in hetzelfde huis wonen als ik, die er een kamer huren...
Ik vind het allemaal redelijk onlogisch,
maar ik zal me wel aanpassen en manieren vinden om dingen te omzeilen.
Ik voel me trouwens deze week verlicht door het bein van mijn spaanse lessen(eindelijk)
Ciao
Ilja
Ik heb een rare week achter de rug.
Maar ik voel me beter nu.
Ik had wat problemen met mijn gezin,
of beter gezegd zij met mij.
Zo vonden zij blijkbaar dat ik te veel met mijn neef optrok,
die hier woont. Maar dit konden ze niet aan mij zeggen, en zo moest ik speciaal om dit te horen, vroeg opstaan en naar huanchaco gaan met de bus.
Ik kreeg dit te horen van sofia, de baas v afs-trujillo.
Dat ik dus een soort afstand moet creeeren met mijn neef hier, die mijn beste peruaanse vriend is hier.
En zo zijn er wel nog andere rare toestanden die ik niet mag.
Zo mag ik niet praten met de meisjes die in hetzelfde huis wonen als ik, die er een kamer huren...
Ik vind het allemaal redelijk onlogisch,
maar ik zal me wel aanpassen en manieren vinden om dingen te omzeilen.
Ik voel me trouwens deze week verlicht door het bein van mijn spaanse lessen(eindelijk)
Ciao
Ilja
maandag 29 oktober 2007
foto´s
Trouwens,
de foto´s zijn nog altijd te bekijken,
nu bij "foto´s van mijn avonturen" ofzoiets..
Er zijn veel nieuwe.
Van Huanchaco, Trujillo zelf en Otuzco...
en verder, een paar wist-je-dat´jes..
wist je dat..
- Mensen en vooral jongeren hier veel chévéré zeggen,
iets als cool, hip, safe enz.. dat is zo een hip woord voor het moment hier.
Als je dit zegt, hoor je er direct bij, of wordt je raar bekeken omdat je te hard probeert, zeg het dus niet te veel...
- Een blanke, vooral blonde jongen een gringo wordt genoemd, en hoe ik ook probeer, ik zal altijd een gringo blijven. Zo doe ik wel eens een kap aan, maar dan zijn het blijkbaar mijn ogen die me gringo maken.
En als gringo val je nogal op, omdat er hier niet veel rondlopen, dus is het wel voordelig om geen gringo te lijken.
Stay an underdog zou ik zeggen, in de bus bijvoorbeeld, als je eruit ziet als ik.
- Ik hier nog altijd niet erg veel mag in dit gezin, maar morgen is de papa weer eens weg voor acht dagen, en je weet als de papa van huis is, danst Ilja.
- De regering in Belgie nog altijd niet is gevormd.
- Politiek hier iets heel raar is, zo is de huidige president Alan Garcia iemand die al eens president is geweest, maar die heeft moeten aftreden omdat hij corrupt was, in 1986 ofzo geloof ik. En zo zijn er wel meerdere voorbeelden..
- Ik foto´s trekken steeds leuker en leuker vind, nu weet ik waarom mijn papa(in Belgie) fotografie volgt.
- Ook kippenpoten hier gegeten worden, zo kreeg ik er vandaag één in mijn soep, come tu pata de pollo(eet uw kippenpoot) zeiden ze tegen mij, je moet weten een kippenpoot in de soep, zo smakelijk ziet het er niet uit...
Toch heb ik, hongerig als ik was, geproefd...
Maar niet zoals alle andere rare dingen die ik hier geproefd heb, was het echt niet lekker en smaakte heel mijn soep ernaar en was hij nog eens koud ook... Maar gelukkig heb ik het goedgemaakt met mijzelf, door een koeienhart te eten daarjuist, qué rico(hoe lekker)!!!
Anyhow,
genoeg bijgeleerd voor vandaag,
Ciao
Ilja
de foto´s zijn nog altijd te bekijken,
nu bij "foto´s van mijn avonturen" ofzoiets..
Er zijn veel nieuwe.
Van Huanchaco, Trujillo zelf en Otuzco...
en verder, een paar wist-je-dat´jes..
wist je dat..
- Mensen en vooral jongeren hier veel chévéré zeggen,
iets als cool, hip, safe enz.. dat is zo een hip woord voor het moment hier.
Als je dit zegt, hoor je er direct bij, of wordt je raar bekeken omdat je te hard probeert, zeg het dus niet te veel...
- Een blanke, vooral blonde jongen een gringo wordt genoemd, en hoe ik ook probeer, ik zal altijd een gringo blijven. Zo doe ik wel eens een kap aan, maar dan zijn het blijkbaar mijn ogen die me gringo maken.
En als gringo val je nogal op, omdat er hier niet veel rondlopen, dus is het wel voordelig om geen gringo te lijken.
Stay an underdog zou ik zeggen, in de bus bijvoorbeeld, als je eruit ziet als ik.
- Ik hier nog altijd niet erg veel mag in dit gezin, maar morgen is de papa weer eens weg voor acht dagen, en je weet als de papa van huis is, danst Ilja.
- De regering in Belgie nog altijd niet is gevormd.
- Politiek hier iets heel raar is, zo is de huidige president Alan Garcia iemand die al eens president is geweest, maar die heeft moeten aftreden omdat hij corrupt was, in 1986 ofzo geloof ik. En zo zijn er wel meerdere voorbeelden..
- Ik foto´s trekken steeds leuker en leuker vind, nu weet ik waarom mijn papa(in Belgie) fotografie volgt.
- Ook kippenpoten hier gegeten worden, zo kreeg ik er vandaag één in mijn soep, come tu pata de pollo(eet uw kippenpoot) zeiden ze tegen mij, je moet weten een kippenpoot in de soep, zo smakelijk ziet het er niet uit...
Toch heb ik, hongerig als ik was, geproefd...
Maar niet zoals alle andere rare dingen die ik hier geproefd heb, was het echt niet lekker en smaakte heel mijn soep ernaar en was hij nog eens koud ook... Maar gelukkig heb ik het goedgemaakt met mijzelf, door een koeienhart te eten daarjuist, qué rico(hoe lekker)!!!
Anyhow,
genoeg bijgeleerd voor vandaag,
Ciao
Ilja
zaterdag 27 oktober 2007
Huanchaco...
Buenas noches allen,
Vorige keer zei ik dat ik spaanse les ging hebben,
is er nog altijd niet van gekomen, maar in de plaats daarvan ga ik elke dag werken in mijn weeshuisje, van 1 tot 5, dat betekent lang slapen...
De lessen schijnen toch niet erg goed te zijn, dus mij kan het niet veel schelen eerlijk gezegd.
Mijn werk is aangenaam, maar ik kan mij wel niet voorstellen dat ik zes maanden aan een stuk in datzelfde weeshuis zal werken, zo voel ik mij wel eens een babysit ofzo...
Maarik zal regelmatig bezoek krijgen van andere allochtonen(afs`ers) hier, en is het zondag het verjaardagsfeest van 1 van de niños...
Klinkt allemaal maar saai denk ik zo, maar het is echt wel amusant,
zo heb ik hierdoor ook wel wat tijd om dingen te doen,
Zo ben ik deze week een paar keer nr Huanchaco geweest, een badplaatsje(klinkt echt veel te belgisch, maar weet niet hoe het anders te noemen)dicht bij trujillo geweest, erg gezellig en mooi.
Ook ben ik juist terug van een mooi stadje in de bergen. Het was erg mooi weer en er was een feest aan de gang, dus twas echt wel een geslaagde dag...
In Otuzco, deze stad, heb ik ook voor de eerste keer hier cuy gegeten, dat is gwn een cavia eigenlijk...
En je krijgt er alles bij, zo ook de tanden en het hoofd en de ogen en weet ik veel wat nog allemaal.mmmmmmmmmmm...
Maar
Het was erg lekker, beetje taai, maar lekker.(smaakt een beetje naar konijn)
Ook eet ik hier bijna elke dag, koeienhart op een stokske, erg smakelijk ook, hehe.
Ciao
Ilja
Vorige keer zei ik dat ik spaanse les ging hebben,
is er nog altijd niet van gekomen, maar in de plaats daarvan ga ik elke dag werken in mijn weeshuisje, van 1 tot 5, dat betekent lang slapen...
De lessen schijnen toch niet erg goed te zijn, dus mij kan het niet veel schelen eerlijk gezegd.
Mijn werk is aangenaam, maar ik kan mij wel niet voorstellen dat ik zes maanden aan een stuk in datzelfde weeshuis zal werken, zo voel ik mij wel eens een babysit ofzo...
Maarik zal regelmatig bezoek krijgen van andere allochtonen(afs`ers) hier, en is het zondag het verjaardagsfeest van 1 van de niños...
Klinkt allemaal maar saai denk ik zo, maar het is echt wel amusant,
zo heb ik hierdoor ook wel wat tijd om dingen te doen,
Zo ben ik deze week een paar keer nr Huanchaco geweest, een badplaatsje(klinkt echt veel te belgisch, maar weet niet hoe het anders te noemen)dicht bij trujillo geweest, erg gezellig en mooi.
Ook ben ik juist terug van een mooi stadje in de bergen. Het was erg mooi weer en er was een feest aan de gang, dus twas echt wel een geslaagde dag...
In Otuzco, deze stad, heb ik ook voor de eerste keer hier cuy gegeten, dat is gwn een cavia eigenlijk...
En je krijgt er alles bij, zo ook de tanden en het hoofd en de ogen en weet ik veel wat nog allemaal.mmmmmmmmmmm...
Maar
Het was erg lekker, beetje taai, maar lekker.(smaakt een beetje naar konijn)
Ook eet ik hier bijna elke dag, koeienhart op een stokske, erg smakelijk ook, hehe.
Ciao
Ilja
dinsdag 23 oktober 2007
Zussen en broers...
(v.l.nr.r Gloria, Doris, Ilja, Marina en vanonder Joseph, mijn neef)
Hola,
Dit zijn mijn broers en zussen...
verder zijn er nieuwe foto's bij foto's(uiteraard)
En gaat alles nog altijd uitstekend...
Ciao
hasta luego
Ilja
maandag 22 oktober 2007
familie etc..
Hola,
Nu ik hier even zit heb ik wel gemerkt dat het leven in deze familie
niet altijd rozengeur en manenschijn is, zo is weggaan hier een groot discussiepunt
en mag ik wss maar 1 keer in de maand weggaan... Zal wss wel vermeerderen naargelang de tijd vordert maar toch.
Dit komt grotendeels door de vader, die wel veel te zeggen heeft.
Zo werd hij ook eens boos op mij omdat ik op de computer zat, hij zei dat ik mijn e-mails maar op de universiteit in de buurt moet checken... aiaiaiai
Maar, af en toe(1 keer per maand) gaat hij zo eens voor 8, 9 of 10 dagen weg, zoals nu...
Het leven is dan veel meer op het gemak hier en dan mag ik wel meer zegt mijn neef..
Voor de rest ben ik begonnen aan mijn werk omdat de lessen nog niet geconfigureerd zijn ofzo... Ik stond daar dus vrijdag om 1uur, niemand bleek van iets te weten, hehe.. is wel typisch natuurlijk.
Ik ben dan maar nr mijn werk gegaan en daar waren ze vree content om mij te zien, dus mijn dag was toch nog goed.
Het is erg leuk werk vind ik, zo krijg ik er zelf eten, is het echt niet zo lang, en heb ik het gevoel dat die kindjes echt wel iets aan mij hebben. Ik probeer ze ook iets bij te brengen, hehe..
Ze weten bijvoorbeeld al dat belgie een chiquitita(heeeel erg klein)landje is.
Ze noemen mij allemaal tio wat iets als nonkel betekent, zo weten ze ook half en half hoe nonkel te zeggen in het nederlands : nonko iljan zeggen ze dan.
Anyways... kben blij dat ik eindelijk iets kan doen hier, zodat ik niet de hele dag op mijn lui gat moet zitten.
Ciao
Nonko Iljann
Nu ik hier even zit heb ik wel gemerkt dat het leven in deze familie
niet altijd rozengeur en manenschijn is, zo is weggaan hier een groot discussiepunt
en mag ik wss maar 1 keer in de maand weggaan... Zal wss wel vermeerderen naargelang de tijd vordert maar toch.
Dit komt grotendeels door de vader, die wel veel te zeggen heeft.
Zo werd hij ook eens boos op mij omdat ik op de computer zat, hij zei dat ik mijn e-mails maar op de universiteit in de buurt moet checken... aiaiaiai
Maar, af en toe(1 keer per maand) gaat hij zo eens voor 8, 9 of 10 dagen weg, zoals nu...
Het leven is dan veel meer op het gemak hier en dan mag ik wel meer zegt mijn neef..
Voor de rest ben ik begonnen aan mijn werk omdat de lessen nog niet geconfigureerd zijn ofzo... Ik stond daar dus vrijdag om 1uur, niemand bleek van iets te weten, hehe.. is wel typisch natuurlijk.
Ik ben dan maar nr mijn werk gegaan en daar waren ze vree content om mij te zien, dus mijn dag was toch nog goed.
Het is erg leuk werk vind ik, zo krijg ik er zelf eten, is het echt niet zo lang, en heb ik het gevoel dat die kindjes echt wel iets aan mij hebben. Ik probeer ze ook iets bij te brengen, hehe..
Ze weten bijvoorbeeld al dat belgie een chiquitita(heeeel erg klein)landje is.
Ze noemen mij allemaal tio wat iets als nonkel betekent, zo weten ze ook half en half hoe nonkel te zeggen in het nederlands : nonko iljan zeggen ze dan.
Anyways... kben blij dat ik eindelijk iets kan doen hier, zodat ik niet de hele dag op mijn lui gat moet zitten.
Ciao
Nonko Iljann
vrijdag 19 oktober 2007
nieuw adres
Voor kaartjes, snoepen, olifanten en dergelijke,
mijn nieuw adres is
prolong. César Valléjo E-23
Urbanizacion : Ingenierio
Trujillo
Peru
mijn nieuw adres is
prolong. César Valléjo E-23
Urbanizacion : Ingenierio
Trujillo
Peru
donderdag 18 oktober 2007
op zijn poten.
Hola,
zoals je kan lezen in de titel begint alles eindelijk op zijn poten terecht te komen.
Zo zal ik wss in dit gezin blijven, I like!!
Het zijn erg leuke mensen die veel lachen en ze vinde mij allemaal erg grappig, altijd leuk, ze zijn ook allemaal redelijk jong, ik begin me hier al thuis te voelen.
Ik heb wel geen privacy, zo slaap ik samen in dezelfde kamer als mijn "neef", de neef van de familie die hier voor een paar maand op vakantie is. Wat op dit moment nog geen probleem is, maar dat kan mss wel een probleem worden I guess...
Ook zal ik vanaf morgen naar de les gaan, om 1uur elke dag, tot vijf uur...
Dus, uitslapen zit er voor een paar weken in, mwuhaha...
Na een paar weken les, ga ik voor drie dagen naar de jungle met alle vrijwilligers...
Daarna begint mijn werk, het is niet el mundo de niños maar iets soortgelijks, dichter bij huis...
Het is een opvangtehuis voor achtergelaten en mishandelde kinderen, een soort weeshuis... Met die kinderen zal ik eens moeten gaan voetballen, naar het park gaan,
hun huiswerk vebeteren enz... Zorgen dat ze zich niet vervelen, ermee bezig zijn.
Alles is dus all-to-the right...
wat me wel nog altijd stoort is la hora peruana, dat betekent dat alles veel later is als afgesproken, zo werd ik vandaag verwacht bij het huis van sofia om 10uur, om half vier ofzo kon ik eindelijk met haar praten ivm alles, vorige keer is ze gwn ni afgekomen...
Volgende keer zal ik haar keer tonen wat te laat komen is en ook gwn ni afkomen...
tzal haar leren
hehe
ciao
Ilja
zoals je kan lezen in de titel begint alles eindelijk op zijn poten terecht te komen.
Zo zal ik wss in dit gezin blijven, I like!!
Het zijn erg leuke mensen die veel lachen en ze vinde mij allemaal erg grappig, altijd leuk, ze zijn ook allemaal redelijk jong, ik begin me hier al thuis te voelen.
Ik heb wel geen privacy, zo slaap ik samen in dezelfde kamer als mijn "neef", de neef van de familie die hier voor een paar maand op vakantie is. Wat op dit moment nog geen probleem is, maar dat kan mss wel een probleem worden I guess...
Ook zal ik vanaf morgen naar de les gaan, om 1uur elke dag, tot vijf uur...
Dus, uitslapen zit er voor een paar weken in, mwuhaha...
Na een paar weken les, ga ik voor drie dagen naar de jungle met alle vrijwilligers...
Daarna begint mijn werk, het is niet el mundo de niños maar iets soortgelijks, dichter bij huis...
Het is een opvangtehuis voor achtergelaten en mishandelde kinderen, een soort weeshuis... Met die kinderen zal ik eens moeten gaan voetballen, naar het park gaan,
hun huiswerk vebeteren enz... Zorgen dat ze zich niet vervelen, ermee bezig zijn.
Alles is dus all-to-the right...
wat me wel nog altijd stoort is la hora peruana, dat betekent dat alles veel later is als afgesproken, zo werd ik vandaag verwacht bij het huis van sofia om 10uur, om half vier ofzo kon ik eindelijk met haar praten ivm alles, vorige keer is ze gwn ni afgekomen...
Volgende keer zal ik haar keer tonen wat te laat komen is en ook gwn ni afkomen...
tzal haar leren
hehe
ciao
Ilja
maandag 15 oktober 2007
la fiesta!
Zoals jullie kunnen zien op de foto`s was er hier een gigantisch verwelkomingsfeest voor mij(ook een beetje voor het begin van de lente), dat hadden die trujillanen nu echt niet moeten doen...
Zaterdagavond was er een feest in de country en golf club, zondag was er een stoet van zeker 3uur, en op de avond was er een vuurwerk van een uurtje ofzo.
Dank u wel Trujillo!
Het eten is hier ook erg lekker, zo zijn er zeker duizend verschillende specialiteiten,
voor elke streek zeker 20, er zijn driehonderd of meer verschillende soorten patatten(papas), ze hebben hier mais in alle kleuren(zwart, paars, bruin...), ook de desserten zijn overheerlijk, soorten oliebollen met allerhande zoete lekkernijen. Ook hebben ze hier een speciaal soort cola, inka cola, smaakt een beetje zoals snoep, superzoet dus, maar wel lekker. Het plaatselijke biertje Trujillo pilsen valt goed mee etc.. etc..
Het is hier ook super goedkoop, 1 sol is 25 cent, en alles is in dezelfde prijs, maar dan in sol... Het is hier dus 4 keer goedkoper dan in Belgie...
Het leven is hier dus duidelijk aangenaam...
Viva el Peru!
Ilja.
Zaterdagavond was er een feest in de country en golf club, zondag was er een stoet van zeker 3uur, en op de avond was er een vuurwerk van een uurtje ofzo.
Dank u wel Trujillo!
Het eten is hier ook erg lekker, zo zijn er zeker duizend verschillende specialiteiten,
voor elke streek zeker 20, er zijn driehonderd of meer verschillende soorten patatten(papas), ze hebben hier mais in alle kleuren(zwart, paars, bruin...), ook de desserten zijn overheerlijk, soorten oliebollen met allerhande zoete lekkernijen. Ook hebben ze hier een speciaal soort cola, inka cola, smaakt een beetje zoals snoep, superzoet dus, maar wel lekker. Het plaatselijke biertje Trujillo pilsen valt goed mee etc.. etc..
Het is hier ook super goedkoop, 1 sol is 25 cent, en alles is in dezelfde prijs, maar dan in sol... Het is hier dus 4 keer goedkoper dan in Belgie...
Het leven is hier dus duidelijk aangenaam...
Viva el Peru!
Ilja.
zaterdag 13 oktober 2007
nog fotos
Om nog meer fotos te zien van mijn spannende avonturen,
http://picasaweb.google.com/trujilja
http://picasaweb.google.com/trujilja
hola todos
hola,
ik ben officieel aangekomen in peru sinds donderdag.
Eerst bleven we in Lima voor een dag voor we naar onze steden werden gestuurd.
De andere afs-mensen zijn leuk dus het was wel fijn, maar er was spijtig genoeg niets te doen en bovendien dwong de slaap ons om in ons stulpje te kruipen..
Toen begon het echte werk en werden we met de bus opgestuurd naar onze steden.
Ik zat samen met een jongen, roel die dezelfde richting op moest.
Hij moest er echter af een uurtje vroeger, dus zat ik even alleen op de bus.
Maar, geen nood, gelukkig kan ilja zich wel redden in het spaans.
Eenmaal aangekomen in Trujillo stond er spijtig genoeg helemaal geen gastgezin,
maar wel twee vrijwilligers van afs trujillo. Ik moest meekomen met hen en bij hun thuis wachten omdat er een foutje was gebeurd in de communicatie(iets dat blijkbaar meer voorkomt hier).
Daar zat ik dus tv te kijken met Claudia de peruviaanse.
Na een tijdje vroeg ik mij toch af waar mijn familie bleef, dus vroeg ik iets erover.
Duidelijkheid was er niet en er werd iets gezegd over Sofia, de baas van afs trujillo. Toen zeiden ze dat ik mee moest komen naar Huanchaco, dat is het strand waar ik werk.
Daar zat Sofia, samen met andere afs-ers, ook belgen enzo. Toen moest ik omdat Sofia mij zo guapo vond meisjes overtuigen om hun emailadres te vragen op straat. Ik was echter erg moe, had niet veel zin in grollen en grappen, er kwam dus niet veel van in huis.
Anyways...
toen wou ik uiteraard weten hoe het zat en vroeg ik het aan sofia.
Bleek dat toen mijn gastmoeder 80 was geworden er een groot verrassingsfeest was gegeven... De arme vrouw echter was hier zo van verschoten dat ze een harftinfarct had gekregen. Nu ligt ze dus in het ziekenhuis en moet ik voor een paar dagen bij de afs-vrijwillers blijven tot er een nieuw gezin voor mij gevonden is.
Spannend allemaal... maar wel erg vermoeiend omdat ik heel de tijd alles moet trachten te verstaan en natuurlijk ook moet terugspreken in het spaans. Het lukt wel, maar nog niet 100procent. Gelukkig zijn het fijne mensen en nemen ze mij mee naar de stad en de winkel. Hun neef van zeventien heeft mij zo een beetje onder zijn hoede genomen en hij zal mij vandaag rondleiden in de stad. Ook hebben we al veel gekaart en ik heb al geld gewonnen van hem, in een peruviaans spel dan nog wel... mwuhaha
Hij spreekt wel veel te rap en dat is wel beu, ik vraag hem heel de tijd om trager te spreken maar hij zegt dat hij dat niet kan...
Ik stel het dus goed, ondanks de tegenslagen...
Adios
hasta pronto
Ilja
ik ben officieel aangekomen in peru sinds donderdag.
Eerst bleven we in Lima voor een dag voor we naar onze steden werden gestuurd.
De andere afs-mensen zijn leuk dus het was wel fijn, maar er was spijtig genoeg niets te doen en bovendien dwong de slaap ons om in ons stulpje te kruipen..
Toen begon het echte werk en werden we met de bus opgestuurd naar onze steden.
Ik zat samen met een jongen, roel die dezelfde richting op moest.
Hij moest er echter af een uurtje vroeger, dus zat ik even alleen op de bus.
Maar, geen nood, gelukkig kan ilja zich wel redden in het spaans.
Eenmaal aangekomen in Trujillo stond er spijtig genoeg helemaal geen gastgezin,
maar wel twee vrijwilligers van afs trujillo. Ik moest meekomen met hen en bij hun thuis wachten omdat er een foutje was gebeurd in de communicatie(iets dat blijkbaar meer voorkomt hier).
Daar zat ik dus tv te kijken met Claudia de peruviaanse.
Na een tijdje vroeg ik mij toch af waar mijn familie bleef, dus vroeg ik iets erover.
Duidelijkheid was er niet en er werd iets gezegd over Sofia, de baas van afs trujillo. Toen zeiden ze dat ik mee moest komen naar Huanchaco, dat is het strand waar ik werk.
Daar zat Sofia, samen met andere afs-ers, ook belgen enzo. Toen moest ik omdat Sofia mij zo guapo vond meisjes overtuigen om hun emailadres te vragen op straat. Ik was echter erg moe, had niet veel zin in grollen en grappen, er kwam dus niet veel van in huis.
Anyways...
toen wou ik uiteraard weten hoe het zat en vroeg ik het aan sofia.
Bleek dat toen mijn gastmoeder 80 was geworden er een groot verrassingsfeest was gegeven... De arme vrouw echter was hier zo van verschoten dat ze een harftinfarct had gekregen. Nu ligt ze dus in het ziekenhuis en moet ik voor een paar dagen bij de afs-vrijwillers blijven tot er een nieuw gezin voor mij gevonden is.
Spannend allemaal... maar wel erg vermoeiend omdat ik heel de tijd alles moet trachten te verstaan en natuurlijk ook moet terugspreken in het spaans. Het lukt wel, maar nog niet 100procent. Gelukkig zijn het fijne mensen en nemen ze mij mee naar de stad en de winkel. Hun neef van zeventien heeft mij zo een beetje onder zijn hoede genomen en hij zal mij vandaag rondleiden in de stad. Ook hebben we al veel gekaart en ik heb al geld gewonnen van hem, in een peruviaans spel dan nog wel... mwuhaha
Hij spreekt wel veel te rap en dat is wel beu, ik vraag hem heel de tijd om trager te spreken maar hij zegt dat hij dat niet kan...
Ik stel het dus goed, ondanks de tegenslagen...
Adios
hasta pronto
Ilja
dinsdag 9 oktober 2007
Skype
Beste mensen,
morgenvroeg vertrek ik om zes uur ofzo.
Voor iedereen die keer wil bellen en niet te veel wil betalen,
skype bestaat, en da is een programma waarmee da ge gratis van computer nr computer kunt bellen.
Ge moet da gwn downloaden via http://www.skype.com/ en dan een account maken en dan kunde
nr iedereen bellen die da ook heeft.
Mijn account is iljosja.
Adios
Hasta Pronto
Ilja
morgenvroeg vertrek ik om zes uur ofzo.
Voor iedereen die keer wil bellen en niet te veel wil betalen,
skype bestaat, en da is een programma waarmee da ge gratis van computer nr computer kunt bellen.
Ge moet da gwn downloaden via http://www.skype.com/ en dan een account maken en dan kunde
nr iedereen bellen die da ook heeft.
Mijn account is iljosja.
Adios
Hasta Pronto
Ilja
Trujillo
Ahja trouwens,
voor diegenen die het niet door hebben,
trujilja komt va Trujillo, de stad waar ik zal wonen..
Trujillo wordt troechieljoo uitgesproken en is een kuststad in het noorden van Peru.
Het is de derde grootste stad van Peru.
Trujillo wordt de stad van de eeuwige lente genoemd,
het is wel duidelijk wat dat betekent.
Dichtbij Trujillo is er ook een bekend surfstrand,
Chuanchaco, waar mijn project zal zijn.
Ilja
voor diegenen die het niet door hebben,
trujilja komt va Trujillo, de stad waar ik zal wonen..
Trujillo wordt troechieljoo uitgesproken en is een kuststad in het noorden van Peru.
Het is de derde grootste stad van Peru.
Trujillo wordt de stad van de eeuwige lente genoemd,
het is wel duidelijk wat dat betekent.
Dichtbij Trujillo is er ook een bekend surfstrand,
Chuanchaco, waar mijn project zal zijn.
Ilja
zondag 7 oktober 2007
één grol
Wat eet een Peruviaan bij zijn frieten?
LAMAyonaise
Wat drinkt een Peruviaan bij zijn frieten?
LAMA pils
Hoeveel kost een pak frieten in Peru?
1 Lama (in de grootsteden soms 2)
Waarvan zijn de frieten van een Peruviaan gemaakt?
Lamapatatjes
Waarin worden de frietjes gebakken?
Lama-olie
Waarmee eet een Peruviaan zijn frieten?
Met zijn handen natuurlijk, waarmee anders...
(in de grootsteden met een vork)
LAMAyonaise
Wat drinkt een Peruviaan bij zijn frieten?
LAMA pils
Hoeveel kost een pak frieten in Peru?
1 Lama (in de grootsteden soms 2)
Waarvan zijn de frieten van een Peruviaan gemaakt?
Lamapatatjes
Waarin worden de frietjes gebakken?
Lama-olie
Waarmee eet een Peruviaan zijn frieten?
Met zijn handen natuurlijk, waarmee anders...
(in de grootsteden met een vork)
besef enzo...
Ik besef het niet
Ik kan het niet beseffen
Ik wil het niet beseffen
Maar
ik zal het wel beseffen
wanneer ik daar
geen vrienden,
familie
en ander Vlaamsch gespuis zal
aantreffen.
Ilja
Ik kan het niet beseffen
Ik wil het niet beseffen
Maar
ik zal het wel beseffen
wanneer ik daar
geen vrienden,
familie
en ander Vlaamsch gespuis zal
aantreffen.
Ilja
zaterdag 6 oktober 2007
fijn(maar zat).
Mijn afscheidsfeest was heel fijn.
danku allen om te komen en om het leuk te maken.
Ook een dankwoord of bedanking aan sten voor het mooie cadeau,
het komt zeker en vast aan mijn muur!
als er iemand foto's heeft stuur ze door, ik was mijn fototoestel kwijt.
En toen
begon ik aan de pastis.
.....
en werd ik de volgende morgen met hoofdpijn wakker in mijn bed.
en als ik genante dingen heb gedaan,
vergeef mij,
ik ga naar Peru.
Ilja
danku allen om te komen en om het leuk te maken.
Ook een dankwoord of bedanking aan sten voor het mooie cadeau,
het komt zeker en vast aan mijn muur!
als er iemand foto's heeft stuur ze door, ik was mijn fototoestel kwijt.
En toen
begon ik aan de pastis.
.....
en werd ik de volgende morgen met hoofdpijn wakker in mijn bed.
en als ik genante dingen heb gedaan,
vergeef mij,
ik ga naar Peru.
Ilja
maandag 1 oktober 2007
afscheidsdrink/feest
dag iedereen,
de afscheidsdrink gaat door op 5 oktober,
achter de consultatie van mijn ma
in de D. Van Monckhovenstraat 23, 9000 Gent,
dichtbij et station...
iedereen is welkom,
voor diegenen die van plan zijn te komen,
breng drank mee...
en oude platen..
Ilja
de afscheidsdrink gaat door op 5 oktober,
achter de consultatie van mijn ma
in de D. Van Monckhovenstraat 23, 9000 Gent,
dichtbij et station...
iedereen is welkom,
voor diegenen die van plan zijn te komen,
breng drank mee...
en oude platen..
Ilja
el mundo de niños
Voor mensen die iets willen weten over het project waar ik zal werken,
hier is de site
http://www.mundodeninos.org/
hier is de site
http://www.mundodeninos.org/
dinsdag 25 september 2007
Ilja gaat even weg.
Ilja gaat even weg.
Waarom gaat Ilja even weg?
Omdat Ilja niet weet hoe het verder moet.
Hoe wat verder moet?
Zijn leven natuurlijk.
Aha,
ik dacht toch wel iets anders.
Wat dacht je dan?
Laat ook al maar...
Neen,
zeg het!
Zeg wat?
Wat je dacht dat verder moest
toen ik zei dat Ilja niet weet hoe het verder moet...
Aaaaaaaaaaah,
als het dat maar is.
Waarom gaat Ilja even weg?
Omdat Ilja niet weet hoe het verder moet.
Hoe wat verder moet?
Zijn leven natuurlijk.
Aha,
ik dacht toch wel iets anders.
Wat dacht je dan?
Laat ook al maar...
Neen,
zeg het!
Zeg wat?
Wat je dacht dat verder moest
toen ik zei dat Ilja niet weet hoe het verder moet...
Aaaaaaaaaaah,
als het dat maar is.
Avalanches
Omdat het toch nog twee weken is,
en er toch nog niet veel nuttig te zeggen is...
Wat entertainment...
en er toch nog niet veel nuttig te zeggen is...
Wat entertainment...
nog twee weken
dag beste mensen,
ik heb een nieuwe blog gemaakt,
omdat ik de site blogspot aangenamer en aantrekkelijker vind.
www.bloggen.be ziet er zo niet-professioneel en lelijk uit.
nu, even een stand van zaken,
ik weet al hoe mijn gastgezin ineen zit,
de familienaam is voluit Roncal Casanova,
vooral da laatste vink wel nice,
hola, yo soy Ilja Casanova,
Qué tal?
Zo zal ik dus dames aanspreken daar.
anyways,
het is een erg grote familie waar zowel erg oude mensen als relatief jonge mensen wonen.
mijn gastvader is dus al 78 jaar en hij werkt graag in de tuin.
mijn gastmoeder is er 70 en werkt ook graag in de tuin, fijn.
Zij hebben een dochter van 49 die graag leest, ook fijn.
en dan zijn er natuurlijk de mensen waar ik mee overeen zal komen. :)
Carol, Arturo en Carla, dit zijn mensen van in de 20 en die wonen er ook,
weer fijn.
Arturo speelt basket en gitaar,
fijner.
Naar het schijnt wonen er veel knappe dames in Trujillo,
allerfijnst!
mijn familie is wel erg katholiek en ik verdenk carol ervan in de kerkvereniging te zitten.
minder fijn.
Ilja
ik heb een nieuwe blog gemaakt,
omdat ik de site blogspot aangenamer en aantrekkelijker vind.
www.bloggen.be ziet er zo niet-professioneel en lelijk uit.
nu, even een stand van zaken,
ik weet al hoe mijn gastgezin ineen zit,
de familienaam is voluit Roncal Casanova,
vooral da laatste vink wel nice,
hola, yo soy Ilja Casanova,
Qué tal?
Zo zal ik dus dames aanspreken daar.
anyways,
het is een erg grote familie waar zowel erg oude mensen als relatief jonge mensen wonen.
mijn gastvader is dus al 78 jaar en hij werkt graag in de tuin.
mijn gastmoeder is er 70 en werkt ook graag in de tuin, fijn.
Zij hebben een dochter van 49 die graag leest, ook fijn.
en dan zijn er natuurlijk de mensen waar ik mee overeen zal komen. :)
Carol, Arturo en Carla, dit zijn mensen van in de 20 en die wonen er ook,
weer fijn.
Arturo speelt basket en gitaar,
fijner.
Naar het schijnt wonen er veel knappe dames in Trujillo,
allerfijnst!
mijn familie is wel erg katholiek en ik verdenk carol ervan in de kerkvereniging te zitten.
minder fijn.
Ilja
Abonneren op:
Posts (Atom)
